صفحه اصلی

پروین اعتصامی

دیوان اشعار

مثنویات، تمثیلات و مقطعات

مثنویات، تمثیلات و مقطعات

آرزوها (۱)

آرزوها (۲)

آرزوها (۳)

آرزوها (۴)

آرزوها (۵)

آرزوی پرواز

آرزوی مادر

آسایش بزرگان

آشیان ویران

آئین آینه

احسان بی ثمر

ارزش گوهر

از یک غزل

اشک یتیم

امروز و فردا

امید و نومیدی

اندوه فقر

ای رنجبر

باد بروت

بازی زندگی

بام شکسته

بلبل و مور

برف و بوستان

برگ گریزان

بهای جوانی

بهای نیکی

پایمال آز

پایه و دیوار

پیک پیری

پیوند نور

تاراج روزگار

توانا و ناتوان

توشهٔ پژمردگی

تیر و کمان

تیره بخت

تیمارخوار

جامهٔ عرفان

جولای خدا

حدیث مهر

حقیقت و مجاز

خاطر خشنود

خوان کرم

درخت بی بر

دریای نور

دزد خانه

دزد و قاضی

دکان ریا

دو همدرد

دو همراز

دیدن و نادیدن

دیده و دل

دیوانه و زنجیر

ذره و خفاش

رفوی وقت

رنج نخست

روباه نفس

روح آزاد

روح آزرده

روش آفرینش

زاهد خودبین

سپید و سیاه

سختی و سختیها

سرود خارکن

سعی و عمل

شاهد و شمع

شرط نیکنامی

شکایت پیرزن

شکنج روح

شوق برابری

صاعقهٔ ما، ستم اغنیاست

صاف و درد

صید پریشان

طفل یتیم

طوطی و شکر

عهد خونین

غرور نیکبختان

فرشتهٔ انس

فریاد حسرت

فریب آشتی

قائد تقدیر

قدر هستی

قلب مجروح

کارگاه حریر

کاروان چمن

کارهای ما

کرباس و الماس

کعبهٔ دل

کمان قضا

کوته نظر

کودک آرزومند

کوه و کاه

کیفر بی هنر

گذشتهٔ بی حاصل

گرگ و شبان

گره گشای

گریهٔ بی سود

گفتار و کردار

گل بی عیب

گل پژمرده

گل پنهان

گل خودرو

گل و شبنم

گلهٔ بیجا

گنج ایمن

گنج درویش

گوهر اشک

گوهر و سنگ

مادر دوراندیش

مرغ زیرک

مست و هشیار

معمار نادان

مور و مار

نا آزموده

نامه به نوشیروان

نشان آزادگی

نغمهٔ خوشه چین

نغمهٔ رفوگر

نغمهٔ صبح

نکته ای چند

نکوهش بیجا

نکوهش بی خبران

نکوهش نکوهیده

نهال آرزو

هرچه باداباد

همنشین ناهموار

یاد یاران

این قطعه را در تعزیت پدر بزرگوار خود سروده ام

این قطعه را برای سنگ مزار خودم سروده ام

قطعه - مرد پندارند پروین را، چه برخی ز اهل فضل

ابیات پراکنده

زن در ایران

جوجهٔ نافرمان