بسوی دیده هم ز دل راهی است

ساعتی اشکی و دمی آهی است

جرسش نالهٔ شبانگاهی است

در دل پاک نیز درگاهی است

که درین ره، بهر قدم چاهی است

کانکه راهت نمود، گمراهی است

زندگی، روزگار کوتاهی است

گر که کوهی و گر پر کاهی است

نرخ ما، نرخ گندم و کاهی است

که جهان، هر طرف کمینگاهی است

تا که مانند چرخ، روباهی است

همچو ما، نفس نیز خودخواهی است

دزد ایام، دزد آگاهی است

چه تفاوت که سال یا ماهی است

گاهی رفقی و گاه اکراهی است