که از کندن خار، کس خوار نیست

بدست تو، این کارها کار نیست

چو دیدی که بخت تو بیدار نیست

متاع جوانی ببازار نیست

گه خودپسندی و پندار نیست

چو جان خسته و جسم بیمار نیست

بس افتادگان را پرستار نیست

چو در هست، حاجت بدیوار نیست

ترا برگ و توشی در انبار نیست

ز آغاز، هر خوشه خروار نیست

هنرمند مردم، سبکسار نیست

کازین بهترش، هیچ معیار نیست

که باری است فرصت، دگر بار نیست

کس این ناله ها را خریدار نیست

شکایت ز هستی، سزاوار نیست

درین خانه، کس جز تو معمار نیست

درین جامه، پود ار بود، تار نیست

کس از هر زیانی، زیانکار نیست

بساز، ار درم هست و دینار نیست

ببین کیست آنکو گرفتار نیست

ترا تا در آئینه، زنگار نیست

دریغا که شاگرد هشیار نیست

کسی را رهائی از این بار نیست

ببینی که سهل است و دشوار نیست

نهان است فردا، پدیدار نیست

شگفتی ز ایام خونخوار نیست

گل است اینکه داری بکف، خار نیست

بیاموز، آموختن عار نیست

شکایت همین چند طومار نیست

که ایام، خاطر نگهدار نیست

گر این راه، همواره هموار نیست

ترا با فلک، دست پیکار نیست

برای تو، این بار، بسیار نیست

چو یک قطره و ذره بیکار نیست