چشم مارا صبح پیری شد شکر خواب دگر

خواب غفلت خانه در چشم گرانجانی که کرد

از دل چاک است ما را قبله حاجت روا

شسته ایم از عالم اسباب ما هرچند دست

گر چه پیری قامت ما را کمان حلقه ساخت

گرچه پیری برد گیرایی ز دست اختیار

گرچه در جمعیت اسباب پریشانی است جمع