آنجا که عیان است چه حاجت به بیان است

کز خلق جهان آن بت عیّار عیان است

هر چیز به جای خود از او طرفه نشان است

پیوسته به گرد رخ او در دوران است

اندر کف او سال و مه و روز و شبان است

حق عاشق و معشوق خود از راه نهان است

کان منزل و مَاوایِ خدای همگان است

هم فرقۀ دیگر همه را مونس جان است

عالم همه از عشق خدا در هیجان است

از عشق خداوند جهان در غَلَیان است

پس مُلهِم غیبی است که از او به فغان است