دلم امروز گرفتار نگار دگریست

این پریوش که به دلها سر و کاری دارد

عاقل ار سیم و زر خویش نثارش سازد

عاقلان از غم دنیا چو هلالند و نزار

من به میخانۀ دل ، مست فراوان دیدم

گلعذاران به گلستان جهان بسیارند

باختم آنچه مرا بود به هنگام قمار

منکران را دل تارست ز انکار ، ولی

گر چه دل می برد از خلق جهان فصل بهار

همچو منصور به دارست « کمال » از عشقت