الحق ای دلبر من قامت رعنا داری

ساقی چشم تو این راز به من می گوید

از نگاهی که نمودی به من از گوشۀ چشم

نگهی کن به سر کوی خود ای لُمعۀ نور

یک نظر کردی و از من بربودی دل و دین

زلف زیبای تو گردیده کمند دل من

قهر ودشمنام تو گشتست دوای دل من

می چکد از لب لعلت به خدا آب حیات

خنده های نمکینت به لبم زد نمکی

لطف و قهرت به مذاق دل من شیرین است

تا ترا از ره چشمان درون دیده « کمال »