از پی نای و چنگ بوالخداش

تا همی گربه نای دارد و چنگ

تا بود گربه مهتر بازار

تا بود گربه در کمان کمین

تیز کرده است ای خردمندان

تا کرا همچو موش دریابد

اندرین کارگه به روز و به شب

چون ز تاب و تبت کشید به دم

می نوازد همی ترا الحق

می نداند ز روی کم عقلی

چنگ و دندان چو مرگ دریازد

پیشوای کسی که بنده بُوَد

با تن دردناک و با دل ریش