105
غزل شمارهٔ ۷۳
سبکروان به زمینی که پا گذاشته اند
بنای خانه بدوشی به جا گذاشته اند
خوش آن گروه که چون موج دامن خود را
به دست آب روان قضا گذاشته اند
عنان سیر تو چون موج در کف دریاست
گمان مبر که ترا با تو واگذاشته اند
مباش در پی مطلب، که مطلب دو جهان
به دامن دل بی مدعا گذاشته اند
مگر فلاخن توفیق دست من گیرد
که همچو سنگ نشانم به جا گذاشته اند
چو نی بجو نفس گرم ازان سبک روحان
که برگ را ز برای نوا گذاشته اند
فغان که در ره سیل سبک عنان حیات
ز خواب، بند گرانم به پا گذاشته اند
مباش محو اثرهای خود، تماشا کن
که پیشتر ز تو مردان چها گذاشته اند
دعای صدرنشینان نمی رسد صائب
به محفلی که ترا بی دعا گذاشته اند