می کند هر قطره باران کار صد دریا شراب

فیض آب خضر دارد در دل شبها شراب

داد جولان می دهد در دامن صحرا شراب

می شود از سنگ بهر میکشان پیدا شراب

سالها شد تا چو خم دارد مرا بر پا شراب

می نماید خویش را در ساغر و مینا شراب

سربلندان را رسد از عالم بالا شراب

کار روغن می کند بر آتش سودا شراب

عمر ما باقی است، تا باقی است در مینا شراب

زنگ نتوانست بردن از دل مینا شراب

چون شود از عکس ساقی آتشین سیما شراب

این چنین کز خویش بیرون می برد ما را شراب

در کدوی سر خرد کم به که در مینا شراب

این سزای آن که می گیرد به استغنا شراب

می دهد ما را خبر از عالم بالا شراب

کی کند صائب گدایی از در دلها شراب؟