در دل من رشته آمال می گردد گره

نطق من در وقت عرض حال می گردد گره

گرد سرگردیدن ما گرد دل گردیدن است

صحبت افسردگان افسردگی می آورد

آتشین تبخال باشد حاصل موج سراب

بستگی دارد گشایش ها مهیا پیش دست

خرج خاک تیره می گردد چو قارون دانه اش

از تأمل می شود کوتاه راه دور عشق

رزق من امروز تنگ از چشم تنگ چرخ نیست

هست هر کس را که باغ دلگشایی در نظر

رنگ و بو هم می شود روشندلان را سنگ راه

مهر خاموشی نگیرد پیش آه گرم را

عقده مشکل حریف ناخن الماس نیست

ناله من هر کجا طومار خونین وا کند

همچو مردان بگسل از سوزن کز این دجال چشم

بر لب آتش بیان صائب از دلبستگی