ساده است از نقش انجم آسمان عاشقان

در حقیقت دنیی و عقبی دو منزل بیش نیست

دامن ریگ روان را خار نتواند گرفت

شکوه از شور قیامت محض کافر نعمتی است

نیست خورشید این که می بینی بر این چرخ بلند

زیر پر چون صبح گیرد بیضه خورشید را

از صراط المستقیم عقل بیرون رفته اند

هست در دل حسرت اکسیر اگر صائب ترا

چون نیابد نور فیض از روح پاک مولوی؟