بر سر آشفتگان دستار می باشد گران

نیست هر دستی که از احسان خود منت پذیر

تن پرستان را به صحرای ملامت بار نیست

یوسف از جوش خریداران به زندان رخت برد

تازه سازد داغ ماتم دیدگان را ماه عید

دارد از گلچین خطر بی دور باش ناز حسن

بر دل آیینه ای کز گفتگو گیرد جلا

نیست در بزم بزرگان هرزه خندی از ادب

از نگه زحمت مده هر لحظه چشم یار را

نیست بی صورت، تراش خط آن آیینه رو

می کنم پهلو تهی چون سنگ از دیوانگان

بر تو از کوه گنه رفتن ز دنیا مشکل است

بی نمک در باده گلرنگ می ریزد نمک

روی شرم آلود را پیرایه ای در کار نیست

اهتمام کارفرما می شود سربار آن

بر دل آزادگان چون خواب غفلت وقت صبح

نیست بر دل از پریزادان غباری قاف را