همت بلند نام شد از طبع سرکشم

با آن که سنگ را به نظر لعل می کنم

در قبضه تصرف گردون کج نهاد

اندیشه از سیاهی لشکر چرا کنم؟

از سوختن چگونه گریزم، که چون سپند

دارم چو موج تنگ در آغوش بحر را

صائب چرا به رشته مریم برم پناه؟