حرص چون دام فزون می شود از دانه مرا

حرص می بیش شد از گریه مستانه مرا

کرد بیگانه ز خود معنی بیگانه مرا

دل تسلی نشد از کعبه و بتخانه مرا

می رود صاف برون سیل ز ویرانه مرا

نتوان سیر ز می کرد به پیمانه مرا

چون کمان، زور بود قفل در خانه مرا

کوتهی گر نکند همت مردانه مرا

خط پیمانه بود ابجد طفلانه مرا

چه گشادی شود از سبحه صد دانه مرا؟