که دارد هر طرف چون شمع چندین خوشه چین آتش

و گرنه بود در خارا مقید پیش ازین آتش

ننوشد آب خوش هرکس که دارد در کمین آتش

و گرنه هیچ دریا برنمی آید به این آتش

کند یکرنگ خود باهر چه می گردد قرین آتش

ز برق آه من در خیمه صحرا نشین آتش

ز مجمر می گریزد درحصار آهنین آتش

ندانستم که از خاشاک می گردد سمین آتش

که کارآب حیوان می کند در خوردن این آتش

که یاقوت لب او راست در زیر نگین آتش

که نقش از خوی او چون لاله بندد برزمین آتش

که دارد ناله جانسوز نی درآستین آتش

سپندی چون نگهداری کند خود رادرین آتش ؟