چهره گل راکند شبنم به آب وتاب تر

حسن دل را کرد در دوران خط بیتاب تر

نیست از چشم تر عاشق پریشان خواب تر

شد رگ جانم ازان موی کمر پرتاب تر

کاین ره خوابیده ازمخمل بود خوش خواب تر

خانه های بی دروبام است خوش مهتاب تر

می شود تبخال ازلب تشنگی سیراب تر

گوهر غلطان صدف را می کندبیتاب تر

گوهر انصاف از عنقا بودنایاب تر

آشناتر باخداهرکس که بی اسباب تر

پیش رحمت ازتهیدستی متاعی باب تر

روی جانان است ازخورشیدعالمتاب تر

بحرجودازچشمه سوزن بود بی آب تر

گوهر از گرد یتیمی می شود شاداب تر