غمزه اش افزود در ایام خط بیداد را

حسن بی رحم است، ورنه دود تلخ آه من

ساده لوحی بین که می خواهم شکار من شود

آتشین رویی که من در زلف او دل بسته ام

پنجه مژگان گیرایی که من دیدم ازو

آتش گل گر به این دستور گردد شعله ور

صائب از روی ارادت هر که تن در کار داد