به چشم زنده دلان نقش پرده خوابند

چه سود ازین که نهان در سمور وسنجابند

هلاک بستر نرمند و مرده خوابند

که در شکستن هم همچو موج بیتابند

خجل ز آینه داران عالم آبند

چو خاروخس همگی خرج راه سیلابند

که سر جیب فرو برده همچو گردابند

که همچو کوزه سر بسته پر می نابند

ز خود تهی شدگان زمانه محرابند

وگرنه رشته زنار وسبحه همتابند

که لوح خاک چو آیینه خلق سیمابند