نظاره گل روی بهار باید کرد

نکرده سکه نثار بهار باید کرد

تذرو جام و بط می شکار باید کرد

نظر در آینه جویبار باید کرد

شبی به روز درین لاله زار باید کرد

به جای سبحه نفس را شمار باید کرد

به می ز عیش جهان اختصار باید کرد

چه بر دل اینهمه اندیشه بار باید کرد؟

مرا که رخنه دل استوار باید کرد

میان عقل و جنون اختیار باید کرد

مشایعت به نسیم بهار باید کرد

ملایمت ز چه با روزگار باید کرد؟

کمندش از سر زلف نگار باید کرد