پنبه نبود که شد از سینه افگار سفید

در دیاری که تو از جلوه فروشان باشی

پیش من دم نتواند ز نظربازی زد

آنقدر همرهی از بخت سیه می خواهم

سعی کن تا ز سیاهی دلت آید بیرون

صائب از دست مده جام می گلگون را