به کمان پشت و به شمشیر دهن بخشیدند

جام خورشید زیاد از دهن گردون بود

رنگ و بویی که ازان باغ جنان رنگین بود

زان گرهها که در آن زلف سیه بار نیافت

پیچ و تابی که ز موی کمر افزون آمد

نور را باده کند در قدح چشم سهیل

لغزشی چند کز ارباب نظر صادر شد

عذر می خوردن ما روز جزا خواهد خواست

دوربینان جهان خرده جان پیش از مرگ

قمریانی که درین دایره بنیا بودند

بود اگر پیرهنی بر تن یوسف صفتان

کرد با شکر اگر دست درازی صائب