لطافتهای عالم گرد شد سیب زنخدان شد

که از غیرت سیه عالم به چشم آب حیوان شد

که چون در نقطه موهوم این سی پاره پنهان شد؟

اگرچه از شهیدانش زمین کان بدخشان شد

که بر شیر ژیان انگشت زنهاری نیستان شد

زخط رخسار او هر چند شمع زیر دامان شد

که بر شور جنون من بیابان تنگ میدان شد