ای در آتش از گل روی تو نعل لاله ها

من که صد خونین جگر را داغ می دادم به طرح

ناله سوزان اگر از دل چنین آید به لب

ای که محو چشم خوبان گشته ای، ایمن مباش

کاروان اشک ما را آتشی در کار نیست

جمع برگردد، پریشان گر رود تیر از کمان

صحبت نیکان بود اکسیر ناقص طینتان

مهر خاموشی شود گل بر دهان بلبلان