به دل نزدیکی از روی نگاه دور می بارد

که از آیینه بر خاک سکندر نور می بارد

اگر باران به کشت ما نبارد مور می بارد

به جای پسته و بادام، چشم شور می بارد

همان گلبانگ وحدت از لب منصور می بارد

که باران خجالت از جبین حور می بارد

که آتش عاقبت در خانه زنبور می بارد

خوشانخلی که فیض خود به جای دور می بارد

همان از حرص چین از جبهه فغفور می بارد

که ره گم کردن از رفتار این شبکور می بارد