قطره اش در عین گوهر واصل دریا شود

وقت آن کس خوش که از خلق جهان یکتا شود

بی کلید سعی چون یوسف به رویت وا شود

در نیستان آتش بی بال و پر رعنا شود

زلف از آشفتگی شیرازه دلها شود

هر که از یوسف جدا افتاد نابینا شود

کشتی بی ناخدا سالم ازین دریا شود

دلبر محجوب رام از راه استغنا شود

نکهت گل از هجوم برگ گل رسوا شود

کی مقید همت سالک به نقش پا شود؟

گر غبار خاطر من دامن صحرا شود

در محیط معرفت دستی اگر بالا شود

قاف هیهات است هم پرواز با عنقا شود