شمع را پروانه، آتش را سمندر می کنند

فربه انصافان شکار صید لاغر می کنند

از گریبان دگر هر صبح سر برمی کنند

عارفان امروز را فردای محشر می کنند

با کدامین دست و دل یارب قلم سر می کنند

خاک می لیسند و استغنا به شکر می کنند

درد نوشان زود غم را خاک بر سر می کنند

ورنه عود خام را در کار مجمر می کنند

موم را در یک نفس این قوم عنبر می کنند