ساغر تبخاله اش پهلو به کوثر می زند

حلقه خود را از تهی چشمی به هر در می زند

همچنان بر آتشم دامان محشر می زند

گر کنم بستر زسنگ خاره مسطر می زند

در صدفها پیچ و تاب رشته گوهر می زند

دست و پا مور حریص از بهر شکر می زند

دست را با شاخ گل یکبار بر سر می زند

بی محابا غوطه در دریای لشکر می زند

از تهی مغزی به خون مرده نشتر می زند

مرغ روح من زخامی همچنان پر می زند