چون سایه قدم پیش نهد وقت زوال است

هر چند که می صاف بود مفت سفال است

زنهار مکن میل که آن تخم وبال است

امروز درین دایره آبی که حلال است

هر کار که موقوف محال است، محال است

هر حلقه دامم به نظر چشم غزال است

آن را که ز طاوس، نظر بر پر و بال است

جمعیت دل در گره سخت ملال است