طفلان چه شناسند که دیوانه بزرگ است

سهل است، اگر همت مردانه بزرگ است

با دل به ادب باش که این خانه بزرگ است

در حوصله تنگ تو این دانه بزرگ است

هر چند که آن گوهر یکدانه بزرگ است

هر خرد درین گوشه میخانه بزرگ است

چون کعبه به چشمی که صنمخانه بزرگ است

مغرور نگردی که ترا خانه بزرگ است

تا جغد بود ساکن ویرانه بزرگ است

خود را چو کنی جمع تو، این خانه بزرگ است

هر جا که رود صائب فرزانه بزرگ است