جامه آزادگی چالاک باشد سرو را

رخت زنگاری بهار بی خزان دیگرست

بی بری دارالامان مردم آزاده است

می توان بر سرکشان غالب شد از آزادگی

سرد مهری نوبهار مردم آزاده است

از رعونت صاحب معراج می گردد جمال

همت از خاکی نهادان جو که با آن سرکشی

از علایق خط آزادی ندارد هیچ کس

بست طوق بندگی راه نفس بر قمریان

دار و گیر حسن از عشق است در هر جا که هست

زخم شمشیر حوادث موج آب زندگی است

باد با آن سرکشی، یک عاشق سر در هوا

دامن برچیده صائب دور باش آفت است