گر به این دستور خیزد، شمع ماتم می کند

چون ورق برگشت، موری شیر را عاجز کند

خواب ما را از طراوت گر چه سنگین کرد خط

می ربایندش هوسناکان ز دست یکدگر

این دل سنگین که من زان خط ظالم دیده ام

حلقه خط می گذارد زان عذار آتشین

گر چه نتوان آتش سوزنده را خس پوش کرد

سخت می ترسم که خط سنگدل از گوشمال

گر چه خار از تندخویی ها نگهبان گل است

خط مشکین، تبتی شد میهمان حسن را