خواب غفلت شد گران از بس ز خودبینی مرا

بود بی رنگی ز آفت جوشن داودیم

تا درین گلشن پر و بالم چو طوطی سبز شد

شد به من آب حیات از خاکساری خوشگوار

گر شد از شیرین زبانی قسمت طوطی شکر

دیگران گر انتظار روز محشر می کشند

از حیات رفته صائب حاصل من حسرت است