از فروغ چشم خورشید قیامت کن مرا

شسته رو چون گوهر از باران رحمت کن مرا

موج بی پروای دریای حقیقت کن مرا

خانه دار گوشه چشم قناعت کن مرا

زنده جاوید از دست حمایت کن مرا

از غبار خاکساری ها عمارت کن مرا

آتشین رفتار چون اشک ندامت کن مرا

از فراموشان امن آباد عزلت کن مرا

تا قیامت سنگسار از خواب غفلت کن مرا

با سیه رویی به کار اهل جنت کن مرا

زهر در کام از شکرخند حلاوت کن مرا

مرحمت فرما ز ویرانی عمارت کن مرا

لاله بی داغ صحرای قیامت کن مرا)

من که باشم تا کنم تلقین که رحمت کن مرا؟