دل بیتاب سپندی است که در محفل اوست

که فتوحات جهان در گره مشکل اوست

رخنه در سینه هر کس که فتد در دل اوست

ماهی ریک روان موجه بیحاصل اوست

دست شستن ز متاع دو جهان ساحل اوست

آن که از تیغ تغافل دو جهان بسمل اوست

هر که مایل به دو عالم نبود مایل اوست

هر که هر جا فتد از پای، همان منزل اوست

می توان یافت که دنباله رو محمل اوست