در دولتست بگذار همشه باز باشد

بر او مگوی ترسم که سخن دراز باشد

نخورم که عاشق آنست که پاکباز باشد

که وصول بر حقیقت زره مجاز باشد

تو که قبله را ندانی خوش از این نماز باشد

منما که طایر من نه حریف باز باشد

عجبا کسی نجستیم و که اهل راز باشد

همه از تو ناز و انکار و زمن نیاز باشد

بزه نبود ار یکی زین همه دلنواز باشد

تو بهانه چو نگارا که ترا جواز باشد

ز نظر فتاده صیدی که اسیر ناز باشد

در دولت شه ماه همه شب فراز باشد

که بر آن در بدایت همه را نیاز باشد

نکنم بسوی دیگر همه گر حجاز باشد