دل از دولت همیشه شاد بادت

تو آنی کز خرد چیزی نماندست

ستوده سیرت و پاکیزه طبعت

چو چرخ عالی از رتبت محلت

زمین پیراسته است از تیغ تیزت

میان بندگی اقبال بستت

به خدمت بخت هم زانو نشستت

همی تازه شود عالم به نامت

هنرمندی ز تو نادر نباشد

همایون باد بر تو عید و هر روز