هست از یلان و رادان امروز یادگار

بحریست از مروت و کوهیست از وقار

فضل از نصیب خلقش بشکفت چون بهار

میدان به گاه رزم نبیند چنو سوار

لطفش همی بر آتش سوزان کند نگار

از مهر و کین او دو نمونست نور و نار

بر دوستان بتافت به جود آفتاب وار

تا در کنار جوی ببالد همی چنار

بالیده باد نعمت او را تن یسار

چون بیخ کوه حشمت باقیش پایدار