مرگ را از خواب خود نیکو بیاب

میرسد از او گوش ما نفیر

میپرد مرغ روانش زین جهان

تا که آرامش شود در ما پدید

تا نهان ها بهر ما گردد عیان

انعکاس خوبو بد را بنگریم

ناب بیتی نابتر از زرّ ناب :

گندم از گندم بروید ، جو ز جو »

هست بعضی خوب و بعضی نا صواب

عده ای از خوابها شیطانی است

خواب شیطانی بود از پایه سست

دید خواب انباء و اولیاء

جلوه ای از جلوۀ سبحانی است

هر کسی در خواب خود بیند مرا

چون شیاطین را نباشد ره به من

جملگی انوار پاک سرمَدَند

خواب رحمانی است ای عالی جناب

آبرویش میرود آن بی فروغ

چونکه او کردست کاری ناصواب

خواب جعلی گفت بهر ناکسی

نیست آن گوینده از خوابش نژند

دیده ام خوابی شنو از من دقیق

من تو را بگرفته بودم در بغل

تو مرا لیسیدی ای نامهربان

خواب رحمانیش گردد تجلیه

میکند او نقل ، از خواب کسی

نسیه میدادی به سادات آنزمان

مینوشتی قرض دادم با علی

مفلسی بس بالباسی پاره شد

ایستاده با حسن هم با حسین

پس بفرمودی علی را مصطفی

رد نما با او کنون آن مال را

چون شدی بیدار آن مرد خدا

از مسرت جانب دفتر دوید

مو به مو پرداخته ارقام را

پول عین قرض بُد ، نه کم نه بیش

چون که گردیدی علی را روبرو

از دل او حق شدستی منجلی