خود ابی حمزه روایت کرده است

گفت : بودم پیش زین العابدین

عرض کردم من به او : یَابن الرّسول

تا دلم روشن شود از این جواب

از کدورت کاملاً بیرون روم

او بفرمد : آنچه خواهی کن سؤال

گفتمش : از کارهای آن دو تن

پس بفرمودی : مرا اندر جواب

تا قیامت لعنت بی انتها

بعد از آن سوگند خوردیبر خدا

که برفتند آن دو از دنیا برون

من از او از بعد این نیکو خبر

گفتمش :آیا ائمۀ دین ما

میدهندی اکمه و ابرص شفا ؟

میروند آنها چو عیسی روی آب ؟

آنچه حق داده به جمله انبیا

مصطفی هم با کمال همدلی

مرتضی هم داده آن را با حسن

بر حسین بن علی سلطان دین

داده آن جمله ودایع را به ما

از امامی تا امامی دائم است

پس بفرمودی که روزی مصطفی

کرد ذکر گوشت بریان شده

پس بفرمودی رسول انس و جان :

مردی از انصار سوی خانه رفت

گفت با زن گوشت میل مصطفی است

من برم بزغاله رااز بهر یار ؟

برد آن بزغاله را پیش رسول

بهر ذبح و پختنش دستور داد

پس بفرمودی شما آن را خورید

آن همه اصحاب و اهل بیت او

بعد فرمودی رسول انس و جان :

چون بر آن انداخت پیغمبر عبا

زنده شد حیوان به امر کردگار

مرد انصاری به سوی خانه شد

دید آن بزغاله را در بیت خویش

گفت با خود : از رسولاین معجزیست

گفت ابوحمزه : که بعد از این خبر

در رکابش جانب صحرا شدیم

آهوی چندی در آنجا می چرید

پیش آمد خویش را تسلیم کرد

ذبح گردید آن به دستور امام

پس بفرمود : استخوانش مشکنید

حکم او کردیم ما چون نصب عین

استخوانها را همه در پوست کرد

گفت : یا رب ای خدای بی نیاز

در زمان آهو ز الطاف خدا

رفت و با آن آهوان مشغول شد

بارها گوید « کمال » خوشه چین

او همی خواهد ز درگاه خدا