دلبری، غارتگری، سیمین بری و ماهروئی

جذب مغناطیس عشقش قلب من گشته است زیرا

در خم زلف سیاهش قلب من افتاده اما

حل وصلش مشکل است و فکرت ما جمله قاصر

قلب ما همچون محیط و خال هندویش چو مرکز

گفتیم مجنون ز عشقی، گفتمت بس راستگوئی

دیدمش در حال رؤیا بر سریر تخت شاهی

قامت سروش چو دیدم در دل خود گفتم الحق

ایستادم ساکت آن دم با هزاران محنت و غم

خون دل تبخیر شد ناگه ز چشمم همچو باران

جستم از خواب و به خود لرزیدم همچون بید مجنون

گفتم ای ماه حجازی ای شهنشاه حقیقت

خواجۀ روح الامینی شافع یوم الیقینی

آنکه در بستان عشقت پای خود ننهاده بی شک

آن که رویت دیده باشد از ره دل نیک داند

هر که رؤیایت نموده ناگهان اندر دل خود

هر که خواهد روی خوبت را به دار دل ببیند

بارها گوید (کمال) بی نوا با دیدۀ تر