111
در مدح حضرت صاحب الزمان سلام الله علیه
رویت خدا نماست یا صاحب الزمان
بر خلق رهنماست یا صاحب الزمان
« والشمس » روی تو « واللیل » موی تو
خوی تو هل اتی است یا صاحب الزمان
جودت مرا نصیب ، فضلت مرا طبیب
جورت مرا دواست یا صاحب الزمان
قربت مرا شراب هجرت مرا کباب
عشقت مرا بلاست یا صاحب الزمان
اسمت مرا دواست ذکرت مرا شفاست
حکمت مرا غناست یا صاحب الزمان
رویت مرا نعیم ، مویت مرا جهیم
هجرت مرا جفاست یا صاحب الزمان
ای آفتاب دل مه از رخت خجل
در صحنۀ سماست یا صاحب الزمان
هستی ز بود تست مستی ز جود تست
حق هم بدین گو است یا صاحب الزمان
تن از تو جلوه گر جان از تو پرشرر
دل از تو پربهاست یا صاحب الزمان
دریای سرمدی مرآت احمدی ( ص )
رویت خدا نماست یا صاحب الزمان
تن را فنا توئی جان را بقا توئی
دل از تو پرصفاست یا صاحب الزمان
سبط نبی توئی ، شبل علی توئی
دل از تو پرصفاست یا صاحب الزمان
جبریل بر درت ، میکال چاکرت
شاهی تو را سزاست یا صاحب الزمان
فضل عظیم تو جود عمیم تو
ساری به ماسواست یا صاحب الزمان
وجه لطیف تو نور شریف تو
بر خلق پیشواست یا صاحب الزمان
اطوار عرشیان اسرار فرشیان
نزد تو برملاست یا صاحب الزمان
عشق از تو پر جنون عقل از تو پر فنون
نفس از تو پرجلاست یا صاحب الزمان
تن از تو ممتحن جان از تو پر سخن
دل از تو در بقاست یا صاحب الزمان
دست خدا توئی نور ولا توئی
آب بقا تراست یا صاحب الزمان
روی تو وحدتست موی تو کثرتست
خوی تو غم زداست یا صاحب الزمان
تا از شراب تو دل شد کباب تو
میخانه ها بپاست یا صاحب الزمان
روز از تو شد سپید شب از تو پر امید
کارت همه عطاست یا صاحب الزمان
عشق از تو پر شرر عقل از تو دربدر
نطق از تو پر صدا یا صاحب الزمان
گل از تو سرخ رو خار از تو تندخو
باد از تو در نواست یا صاحب الزمان
رعد از تو نوحه گر برق از تو در شرر
ابر از تو در سخاست یا صاحب الزمان
مه از تو جلوه گر خور از تو در شرر
در عرصهٔ فضاست یا صاحب الزمان
شاه جهان توئی آرام جان توئی
مهر تو کیمیاست یا صاحب الزمان
مهر تو در گلم عشق تو در دلم
از جود کبریاست یا صاحب الزمان
باران رحمتت دریای رأفتت
داروی دردهاست یا صاحب الزمان
باشد ( کمال ) تو محو جمال تو
در عشق تو تو فناست یا صاحب الزمان
این بنده فکار از فضل کردگار
خوش بنده شماست یا صاحب الزمان
گر تو شوی رضا جان را کنم فدا
این بی گمان رواست یا صاحب الزمان
ای قلزم وجود آرم تو را سجود
جانم تو را فداست یا صاحب الزمان
ای شاه انس و جان ای مونس روان
این بنده ات گداست یا صاحب الزمان