شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
با یاد دل که آینه ای بود
فریدون مشیری
فریدون مشیری( لحظه ها و احساس )
157

با یاد دل که آینه ای بود

آیینه چون شکست
قابی سیاه و خالی
از او به جای ماند
با یاد دل که آینه ای بود
در خود گریستم
بی آینه چگونه درین قاب زیستم