ای آینهٔ حسن تمنای تو جانها

بی زمزمهٔ حمد تو قانون سخن را

از حسرت گلزار تماشای تو آبست

بی تاب وصال است دل اما چه توان کرد

آنجاکه بود جلوه گه حسن کمالت

از مرحمت عام تو درکوی اجابت

از قوت تأیید توتحریک نسیمی

در چارسوی دهرگذرکرد خیالت

در پردة دل غیر خیالت نتوان یافت

در دیدة بیدل نبود یک دل پر خون