تا توانی هیچ درمانم مکن

رنج من می بین و فریادم مرس

جز به دشنام و جفا نامم مبر

گر نخواهی کشتنم از تیغ غم

ور بر آن عزمی که ریزی خون من

از من مسکین به هر جرمی مرنج

گر گناهی کردم از من عفو کن

تا عراقی ماند در درد فراق