چیست آن رخشنده و پاک و زدوده گوهری

گوهری کاندر صفت مانند آبی روشن است

اصلش از سنگ است وچون آتش فروزد روز جنگ

پشت اسلام است ازین معنی ستایندش همی

سربه سر پرگوهرست و چون هنر باید نمود

راست گویی پیکر رخشان او چون آینه است

روز رزم از خون دشمن بشکفاند ارغوان

اختر دشمن بسوزد چون بود روز نبرد

افسر شاهان ملک سلطان که بی فرمان او

آن خداوندی که پیمان بست با او روزگار

کس نبیند زو همایون تر زمین را خسروی

نیست در عالم برون از بند پیمانش دلی

زینت ایام باشد جاودان تا هر زمان

عزم او آن است کز شمشیر او سالی دگر

گرچه آمد شاه ما بعداز همه نام آوران

ورچه آمد مصطفی بعد از همه پیغمبران

شهریارا آفتاب عالم افروزی مگر

همت تو بر همه آفاق نعمت گسترست

روز رزم از هیبت شمشیر گوهردار تو

با حسام تو نماند در سپاه دشمنان

هرکه نپسندد در و درگاه تو بالین خویش

وانکه خواهد تا برآرد بر خلافت یک نفس

از سخا وجود توست افزایش هر خاطری

مر تو را در حضرت عالی سعادت رهبرست

پیش تو میر مؤید روز و شب خدمتگرست

هم ندیم است او به خدمت پیش تو هم چاکرست

کهترست او پیش تخت تو ولیکن در هنر

از هنرمندی و عقل او را تویی پروردگار

تا بتابد مهر رخشان بر سپهر زودگرد

همچنین بادی سر شاهان و تاج خسروان

یاور تو در همه کاری خدای دادگر