234
صبح
ولرم و
کاهلانه
آبدانه های چرکی ِ بارانِ تابستانی
بر برگ های بی عشوه ی خطمی
به ساعتِ پنجِ صبح.
در مزارِ شهیدان
هنوز
خطیبانِ حرفه یی درخوابند.
حفره ی معلقِ فریادها
در هوا
خالی ست.
و گُلگون کفنان
به خستگی
در گور
گُرده تعویض می کنند.
□
به تردید
آبله های باران
بر الواحِ سَرسَری
به ساعتِ پنجِ صبح.
۲ اردیبهشتِ ۱۳۵۸