بودن

یا نبودن...

بحث در این نیست

وسوسه این است.

□

شرابِ زهرآلوده به جام و

شمشیرِ به زهر آب دیده

در کفِ دشمن. ــ

همه چیزی

از پیش

روشن است و حساب شده

و پرده

در لحظه ی معلوم

فرو خواهد افتاد.

پدرم مگر به باغِ جتسمانی خفته بود

که نقشِ من میراثِ اعتمادِ فریب کارِ اوست

و بسترِ فریبِ او

کامگاهِ عمویم!

[من این همه را

به ناگهان دریافتم،

با نیم نگاهی

از سرِ اتفاق

به نظّارگانِ تماشا]

اگر اعتماد

چون شیطانی دیگر

این هابیلِ دیگر را

به جتسمانی دیگر

به بی خبری لالا نگفته بود، ــ

خدا را

خدا را!

□

چه فریبی اما،

چه فریبی!

که آن که از پسِ پرده ی نیمرنگِ ظلمت به تماشا نشسته

از تمامی ِ فاجعه

آگاه است

و غمنامه ی مرا

پیشاپیش

حرف به حرف

بازمی شناسد.

□

در پسِ پرده ی نیمرنگِ تاریکی

چشم ها

نظاره ی دردِ مرا

سکه ها از سیم و زر پرداخته اند

تا از طرحِ آزادِ گریستن

در اختلالِ صدا و تنفسِ آن کس

که متظاهرانه

در حقیقت به تردید می نگرد

لذتی به کف آرند.

از اینان مدد از چه خواهم، که سرانجام

مرا و عموی مرا

به تساوی

در برابرِ خویش به کُرنش می خوانند،

هرچند رنجِ من ایشان را ندا درداده باشد که دیگر

کلادیوس

نه نامِ عمّ

که مفهومی ست عام.

و پرده...

در لحظه ی محتوم...

□

با این همه

از آن زمان که حقیقت

چون روحِ سرگردانِ بی آرامی بر من آشکاره شد

و گندِ جهان

چون دودِ مشعلی در صحنه های دروغین

منخرینِ مرا آزرد،

بحثی نه

که وسوسه یی ست این:

بودن

یا

نبودن.

۱۳۴۸