توازیِ ردِّ ممتّدِ دو چرخِ یکی گردونه

در علفزار...

□

جز بازگشت به چه می انجامد

راهی که پیموده ام؟

به کجا؟

سامانش کدام رُباطِ بی سامانی ست

با نهالِ خُشکی کَج مَج

کنارِ آبدانی تشنه، انباشته به آخال

درازگوشی سوده پُشت در ابری از مگس

و کجاوه یی درهم شکسته؟ ــ:

کجاست باراندازِ این تلاشِ به جان خریده به نقدِ تمامتِ عمر؟

کدام است دست آوردِ این همه راه؟ ــ:

کَرگوشان را

به چاووشی

ترانه یی خواندن

و کوران را

به ره آورد

عروسکانی رنگین از کولبارِ وصله بروصله برآوردن؟

۲۸ آبانِ ۱۳۶۸