دادیم دل به دست تو در پای مفکنش

چون دست در غمت زد و پا استوار کرد

ما عهد اگر نه با سر زلف تو بسته ایم

هر دل که هست بسته زنجیر زلف تو

نگرفت دست فتنه گریبان هیچکس

تنگ آمد از فراق تو بر من همه جهان

تا کی شکار عشق تو باشد دلی که هست

صاحب قران مظفر دین خسرو عجم

شاهی که از برای گل افشان بزم اوست

بر هر مبارزی که نه از نام اوست حرز

ای همت تو ساکن آن بقعه کز علو

رای تو رایضی است که در زیر ران حکم

بر هر که تافت روزی خورشید لطف تو

آتش فروغ رای تو دارد از این قبل

آزاده ایست لطف تو شاها که هر زمان

گر جرم ماه با تو به یک جو کند خلاف

تا شب ز اختران بگشاید کمین مهر

باد از مصادمات حوادث تو را امان

بر دشمنت گشاده کمین اختران نحس